Skip to main content

Kan jy dink aan ‘n volwassene met wie jy lekker kon gesels as kind? Dalk was dit ‘n ouer, ‘n maat se ouer, ‘n familielid of selfs ‘n onderwyser? Hoekom dink jy praat kinders en tieners makliker met sekere volwassenes?

Jongmense neem ‘n risiko wanneer hulle met ‘n grootmens praat en wil weet:
• Sal die volwassene my werklik “hoor”?
• Sal die volwassene my veroordeel?
• Kan ek die volwassene vertrou om my behoeftes ernstig op te neem?

 Hoe kan ek, as groepleier, meer moeite maak om te luister?

  1. Maak tyd om te luister. Somtyds is luister al wat nodig is (raad of antwoorde word nie noodwendig gesoek nie).
  2. Stilte is jou vriend. Moenie voel jy moet die gesprek lei of “red” nie. Dikwels lei stiltes tot dieper gesprekke.
  3. Bemoediging is belangriker as raad. Versterk positiewe gedrag eerder as om op die negatiewe te fokus. Gee aanmoediging, prys hul gedrag, gee opregte komplimente, bedank hulle, ens.
  4. Praat die waarheid. Bou die kind/tiener op met waarheid uit die Skrif sodat hy/sy saam met jou God se beloftes en karakter kan ontdek.
  5. Volg op! Moenie te lank wag om verdere gesprekke te hê nie. Gebruik WhatsApp, opvolg afsprake, ensovoorts om te wys jy bly aan hom/haar dink.

Met dank aan Brendt Blanks http://youthministry360.com/training/how-to-be-a-listening-adult-for-your-students/

Liewe kinders, ons liefde moenie net woorde en lippetaal wees nie, maar moet met die daad bewys word, en dan in opregtheid. 1 Joh 3:18

Geskryf deur ds Anriëtte de Ridder (Predikant in Sinodale diens vir Jeug en Familiebediening van die Wes-Kaapland Sinode).